Zacznijmy od komunikacji...
Skuteczna komunikacja to komunikacja, w której nie tylko zadajemy pytania dziecku:  Co w szkole?,  Czy jesteś głodny/-a?,  Czy masz odrobione lekcje? ale komunikujemy się językiem empatii pytając dziecko o jego nastrój, emocje, uczucia, dając mu uwagę i swoją obecność. Taka komunikacja wzmacnia w dziecku poczucie, że jest ważne/zauważone/zaopiekowane, co w efekcie buduje pozytywną samoocenę oraz pogłębia więź między rodzicem a dzieckiem.
10 zasad, które pomogą zbudować dobrą relację z dzieckiem :

1. Jednoznaczność komunikatów. To, co się mówi, powinno być rozumiane w jeden, konkretny sposób - konstruktywny przekaz.
2. Wyzbycie się komunikatów Ty, które z założenia są oceną i odnoszenie się w rozmowie do konkretnego zachowania.
3. Nieużywanie porównań z innymi osobami (rodzeństwem, koleżanką, kolegą ...) - to nie służy relacji.
4. Nadanie rozmowie ramy. Rozpoczęcie rozmowy od zakomunikowania intencji i koncentracja na rozwiązaniu problemu a nie problemie.
5. Rozumienie przez rodzica, że pryzmat doświadczeń, potrzeb i uczuć dziecka jest zupełnie inny od jego.
6. Powstrzymanie się od własnych reakcji werbalnych i niewerbalnych podczas rozmowy, które nie służą relacji, między innymi: okazanie negatywnych emocji (np. złości, że dziecko coś zrobiło), rozproszenie uwagi pomiędzy innymi ważnymi sprawami, etykietowanie dziecka, brak kontaktu wzrokowego itp.
7. Zadawanie pytań, które otwierają dialog, pozwalają dziecku mówić to co czuje i rozumieć konsekwencje swoich zachowań (Jak się z tym czułeś/czułaś ... ?, Co zamierzasz z tym zrobić ?, Jakie emocje Tobą kierowały ..? itp.)
8. Dawanie dziecku konstruktywnej informacji zwrotnej, ustalenie granic i zakomunikowanie o konsekwencjach ich nie przestrzegania.
9. Nauczenie dziecka strategii radzenia sobie z trudnymi emocjami i obniżania poziomu napięcia emocjonalnego.
10. Rozmawianie z dzieckiem o sprawach miłych, planowanie różnych form spędzania wspólnego czasu, zachęcanie do aktywności własnej, inicjowanie wymiany myśli, dzielenia się przekonaniami, uczuciami.
11. Budowanie mostów i skutecznych nawyków porozumiewania się z dzieckiem, co przyczyni się do zwiększenia poczucia bezpieczeństwa, przynależności, więzi emocjonalnej oraz utwierdzi dziecko w przekonaniu, że może na ciebie liczyć.
12. Pamiętanie, że słowa uczą ale przykłady pociągają - to co robisz jest tak głośne, że to co mówisz traci czasami znaczenie...

Drogi Rodzicu nie przekierowuj odpowiedzialności za wychowanie dziecka na nauczycieli/pedagogów ale współpracuj z nimi grając do jednej bramki. Nic nie zastąpi dobrej relacji rodzica z dzieckiem. Dobra relacja to największy zasób dla dziecka i szansa na zidentyfikowanie problemów zanim urosną do większych rozmiarów. Przyszedł czas aby zadać sobie pytania: Jakiego ucznia chce dzisiejsza szkoła? i Jakie dziecko chce wychować rodzic?. Przyszedł czas aby zobaczyć jakie obszary wymagają zmiany na lepsze i w jaki sposób połączyć siły we wspólnym działaniu dla dobra dziecka.


Tekst: Eliza Borowiak
Pedagog/doradca zawodowy/coach