Szkolni poeci piszą o szkole!

Szkolni poeci piszą o szkole!

Konkurs poetycki „Szkoła w Kamionkach- moje miejsce” dobiegł końca. Dziękuję wszystkim uczestnikom konkursu za udział, talent i serce, które zostało włożone w napisanie prac. Każdy konkurs literacki, który odbywa się w naszej szkole, ujawnia nowe literackie talenty, co niesamowicie cieszy! Poniżej lista laureatów konkursu.

Kategoria klas 4-8

I miejsce Marceli Czarny

II miejsce Piotr Parulski

III miejsce Michalina Poterska

Wyróżnienia:

Celina Stachowiak

Aleksander Parulski

Kategoria klas 1-3

I miejsce Hanna Piech

II miejsce Olga Dudziak

Zachęcam do zapoznania się z wierszami naszych poetów:

Marceli Czarny, kl. 8D

„Szkoła w Kamionkach-moje miejsce”

Tutaj wszystko się zaczęło,

moją wiedzę rozwinęło!

Ale zacznę od początku,

zrobię to w malutkim wątku.

Znam ją równo dziewięć lat,

no, a ona dychę ma!

Jestem do niej przywiązany,

czasem przez nią niewyspany.

Miała rok, gdy ją ujrzałem,

od zerówki zaczynałem.

Wszystko wtedy piękne było,

w toaletach nawet lśniło!

Pani „Grzyb” uczyła nas,

ale bardzo krótki czas.

Teraz gegry nas przyucza,

wg jej własnego klucza.

Z „Bukiem” to już gorzej było,

jeden-trzy wręcz mnie dobiło!

Pani dużo zadawała,

wiele od nas wymagała!

Aż pandemia się zjawiła,

i od szkoły oddzieliła.

Z trudem wtedy to przetrwałem,

i ten covid wytrzymałem.

Czwarta, piąta jakoś poszły,

i angielski stał się znośny,

lecz co roku były zmiany,

nie mieliśmy stałej Pani.

Noo..od szóstej stał się cud!

W końcu „Ziemniak” nie jak lód,

w końcu ktoś, kto Nas rozumie,

z naszych uczuć czytać umie,

że mam dar do wierszowania,

może też do rysowania?

Jest zabawna na całego,

z chęcią uczy nas polskiego.

Ma ten dar do jednoczenia

i dobrego tłumaczenia.

Spokój ducha odzyskany,

to do czerwca wytrzymamy!

A na koniec powiem tak:

Znam ta szkołę od małego,

więc doceniam na całego!

Piotr Parulski, kl. 7c

„Dekada szkoły”

Dawno temu postawiona,

stoi już tu dziesięć lat.

Wiek już dał o sobie znać,

choćby przez zniszczony blat.

10 lat to jest nie mało,

dużo się w tym czasie działo.

Wielu uczniów przybywało,

wspomnień zaś nie ubywało.

Tutaj ciągle się coś dzieje,

czasem wprawia to w zdumienie.

Nowym szlakiem to tropienie,

prawie bez chwil na wytchnienie.

Lecz gdy już ją opuścimy

i wspomnieniem tu wrócimy,

dobre myśli będą z nami –

wtedy już absolwentami.

Michalina Poterska, kl. 8d

„Szkoła w Kamionkach – moje miejsce”

Szkoła to więcej niż mury,

choć znajdą się tam jakieś gbury.

Tu miejsce znajdzie każdy,

czy mały, czy duży w pasji się zanurzy.

W tej szkole nie ma nudy,

lecz są wyzwania i codzienne trudy.

Tu wszędzie jest kolorowo:

muzyka, nauka, sport i plac zabaw – jest wyjątkowo i bajkowo.

Choć niestety i smutek tu jest,

że odejścia naszego nadejdzie dzień.

Aleksander Parulski, kl. 5a

„Wiersz o mojej szkole”

To już dziesięć lat minęło – jakby to było dziesięć dni.

Wspomnienia płyną jak rzeka, a każdy dzień przynosi coś nowego.

Na początku było tu niewielu uczniów,

teraz tłum – ponad tysiąc, bez wątpienia.

W tej szkole zawsze coś się dzieje.

Nuda tu nie istnieje – każdy dzień się śmieje.

Nowy plac zabaw, festyn z balonami…

Codziennie spotykamy kogoś nowego:

czasem kolegę z klasy, czasem nauczyciela.

Lekcje są ciekawe i przydatne.

Matematyka uczy, że dwa plus dwa to 4.

Bez języka polskiego nie napisalibyśmy takiego wiersza.

Mam nadzieję, że nasza szkoła będzie świętować nie tylko 10-lecie,

ale i 20-lecie, 30-lecie, a nawet 40-lecie…

Niech zakręci się w głowie jak w wesołym miasteczku.

Bo tutaj się uczymy, bawimy i rośniemy.

Czasem coś się nie uda, ale to nic, bo zawsze jesteśmy razem.

A jak ktoś zgubi zeszyt? To nie tragedia, bo nauczyciele zawsze pomogą.

Na przerwach jest śmiesznie, wszędzie ruch i zabawa.

Jakby szkoła była żywa, a każdy dzień to nowa przygoda.

To właśnie nasza szkoła – pełna życia i śmiechów,

wspólnych chwil, przygód i błysków w oczach.

Dlatego życzę mojej szkole jeszcze wielu lat,

bo choć minęło ich już dziesięć,

przed nami mnóstwo pięknych kolejnych wspomnień.

Jak w bajce, co nigdy się nie kończy…

Hanna Pusch, kl. 2g

„Moja szkoła”

Moja Szkoło Ukochana,

wstaję do Ciebie każdego rana.

W tygodniu od poniedziałku do piątku,

radosna, szczęśliwa – w każdy dzień bez wyjątku.

W sobotę i niedzielę tęsknię za Tobą,

Książki gotowe, z uszykowaną garderobą…

czekam na nasze spotkanie,

bo każdy tydzień to nowe wyzwanie.

Wchodzę do klasy z uśmiechem,

każde moje „cześć” nie odbija się echem.

Mam wspaniałą Paniom, mnóstwo kolegów i koleżanek,

a każda lekcja to nowa wiedza i mnóstwo niespodzianek.

Lubię matematykę – dodawanie i odejmowanie,

na polskim wierszy czytanie i pisanie.

Na w-fie uczę się grać w piłkę i dużo biegam,

na plastyce pędzlem wymachuję, wyobraźni sięgam…

Każdy dzień z uśmiechem, radością i cierpliwością przyjmuję,

moja Szkoło Kochana, tak właśnie to czuję!

Olga Dudziak, kl.2a

„10 lat”

Szkoła w Kamionkach – moje miejsce

Kiedy Tata budzi mnie, to do szkoły mi się chce.

Szkoła najfajniejsza jest i w Kamionkach mieści się.

Szkoła ta nauczy mnie, gdy obiady pysznią się.

Na plac zabaw nadszedł czas, bo on bardzo kusi nas.

Ja tu mam kolegów w brud, Panie miłe są jak miód.

Szkoła ma już 10 lat i chcę poznać ten jej świat.

Podczas przerwy bawmy się, koleżanki cieszą się.

Gdy ze szkoły wychodzę, to się żegnam, bo tak chcę.

To prawdziwa uczta poetycka!

Gratuluję i życzę dalszych sukcesów!

Dominika Ziemak